Lohusa Tacı..

İş doğurmakla bitse iyi. Bir de bunun doğum sonrası sendromları var. Olayın hormonlarla alakası olduğunu sanmıyorum. Lohusalık, doğum sonrası annenin bebeği koruma içgüdüsü ve çevrediklerin bu içgüdüye verdiği tepkiler olarakta sözlükteki yerini alabilir.

Olaylara benim gözümle baktığımızı unutmayalım bu noktada.

Bana sorarsan herşey normaldi. Ben eski zoiydim ama doğal olarak daha hassas. Bebeğin öpülmesi, kucaklanması, uyuyunca sessiz olunması konularında tavrım sertti. Neden? Çünkü ona gelen bana geleceği için hastalıkları göze alamazdım ve onun uyuması demek benim dinlenmem demekti.

Ama ne yaparsan yap "lohusalık" etiketiyle milletin "cıks cıks cıks sanki bir o doğurdu" klişesinden kurtulamıyorsun. Taç demişler, şerbetle süslemişler ama ı-ıhh.. Lohusaysan "tü kaka"sın.

Sağlık ocağına verem aşısı vurulmaya gittik. Hemşire odasına girdik, iki hemşire bacakları masaya dayamış, ellerinde telefon, ağızda sakız! Bizi görünce "hafiften" toparlandılar ama gözler hala telefonda. "Bu ne lakayitlik yeaa" diye sesli düşünmüşüm. Hemşire hanım durur mu tabi hemen yapıştırdı lafı; "lohusa bunların hepsi". Lan bak döverim olum diyemiyorsun, bebeğe aşıyı o vuracak. Ya acıtırsa falan şimdi bebenin bir tarafını. Gülümse zoi çaktırma, ezik davran, utanmış, dediğinden pişman olmuş gibi yap. Lohusa ol olm lohusa, hee de lohusayım de..

Çocuğun kırkı çıkmadı. Hava ayaz, kar var. Ankara en soğuk kışını yaşıyor. Dereceler -22. Millet hastalıktan dökülüyor. Ben de 40'ında yola çıkıcam İzmir'e. Valiz hazırlıyorum. Bir telefon; "zoicim annemle yarım saat uğrayalım istiyoruz" diyor. Ama ses boğuk, hasta ya da yeni atlatıyor gribi. Sesin hasta gibi ama diye kem küm ediyorum. Yok iyiyim diyor. Ama ben ikna olamıyorum çünkü sesi bildiğin çatallı.

Hastaymış yeni yeni atlatıyormuş gerçekte. Tamam diyorum mırıl mırıl. Kapattıktan sonra nasıl hırs yaptıysa 10 dakika sonra geri arıyor; "biz vazgeçtik" diye. Seviniyorum ulan. Minnacık bebeği alıp, bilmem kaç kilo metre yol gidicem ve şehire de değil köye gidicem. Tabii ki hasta olabilme ihtimali bile tüylerimi ürpertiyor. Azıcık anlayış yahu. İkimizde anneyiz, beni sen anlamazsan kim anlasın. Meğer bu gurur yapmış, sonradan lafı geldi kulağıma "zoi bize eve kabul etmedi" diye kötülenmişim.

Bu da mı lohusalık?? Çok güzel küfürler geliyor ağzıma böyle şiir gibi.. Azıcık yardım eden ve ses konusunda hassas davranan kocan ve anlayışlı eşin dostun varsa lohusalık diye bir şey yok arkadaş.. Bu böyle biline. Ama o tacı bayrak gibi kafaya takarsan 40 gün, bu lafları patır patır yersin işte. 

Öptüm bye.