Annenin her zamanki gibi tuvalet ihtiyacı vardır. Çocuksuz hayatında 'iş'ini yapıp çıkmak olarak kullandığı o daracık mekan artık bir kaçış yeridir. Kafa dinlemek, boş boş tavanı seyretmek, fayansları saymak suretiyle huzur bulur. Emekleme zamanında tuvalet kapısına yapışıp ağlayan, elini kapı altından sokarak gerilim yaratan, kapıyı yumruklayan bebecik artık büyür "annaaaa toalette ne yapıyosooon" gibi cevabı küfür sayılabilecek sorularla şrrraak diye kapıyı açarak tacizde bulunmaya başlar. Gece, gündüz kapıyı kilitlemeye başlamıştır anne kişisi. Gündüz annesi tuvalette olan çocuk legolarını kapının önüne getirmek suretiyle nöbet tutar. Tuvaletten markete bir kapı olduğunu düşünen çocuk annesine siparişler verir.
- Annee neden hala çıkmıyorsun? Markete mi gittin?
- Çıkıcam yavrum az kaldı.
- Jelibon alıp gel tamam mı?
- ...
- Gufret de al.
- Benzer bişi var ama yenmiyo.
gibi..
Akşam hava karardığında işi daha kolaydır anne kişisinin. Tuvalete giden yollardaki ışıkları kapatıp çocuğun karanlıktan korkmasını fırsat bilir. Uzaktan anneeaaaa diye bağırır çocuk ama kapıya dayanamaz. Zafer annenindir. Anneaaa çok karanlık korkuyorum diye bağırır zavallı bebecik. Anne ise kurnaz bir tebessümle zçmaktadır o dakikalar.
Tabii ki çok uzun sürmez bu kaçış. Senden bir adım önde olduğunu her zaman yüzüne vurur o minnacık bebe. Yine bir akşam kendinden emin tuvalete girmiştir anne. Her ihtimale karşı kilitlemiştir kapıyı. Uzaktan sesler gelmeye başlar;
- Anneeaaaa nerdesiiiin?
- ...
- Gelemiyorum çok karanlııııık
- ehiehiehiehiehi
- Anneee korkuyoroooom
- Gelme çocum ben çıkıcam birazdan.
- ...
- (iç ses) n'oluyo lan, niye bağırmıyo bu çocuk?
- (dış ses) kızım napıyosun?
- Çok karanlık anneeee
- (iç ses) sesi yakından mı geldi lan? yoh yiiaa phahah daha neler..
- (dış ses) Bekle bekle az kaldı.
- Anneaaa komşu komşu'yu söyleyelim miiii
- (iç ses) hay devenin toynaa yaaa, huzurla zçamadıktan sonra neyleyim bu hayatı..
- (dış ses) hee heee komşu komşuuuu
- huu huuu
- oğlun geldi mii
- geldi geldi
- ne getirdi?
- inci, boncuk
- kime kime?
- sana bana
- (iç ses) lan??
- (dış ses) başka kime?
- kara kediye
- kızım nerdesin sen?
- anneeeee sesini buldum, kapıdayım!
- tövbe estafff laaan çarpılacam şindi şuracıkta, ağzımı yüzümü eğecek yaradan!
- anneeee hadi çık ben geldim!
- (iç ses) şeytan hakketen çık salonun ortasında indir donunu zıç diyo ama..
- ...
- Işığı kapatırsam çıkar mısın anneeeee?
- Yavrum bi git!
Annesinin son sözünü "evet" olarak algılayan çocuk ışığı kapatıp koşarak salona kaçar.
Aylardır tıkır tıkır işleyen plan bir gecede hiç olmuştur. Bir süre sonra ışıkları nasıl açacağını da öğrenir ve en başa dönersiniz.
Rahat anne olucam, ay ben hiç bişiicikleri takmıycam felan filan diye uyku konusunda gevşedikçe gevşedim. Beraber gece yatıp öğlen kalkar olduk. Akşam sekizden sonra artık gülüşüne bile katlanamaz oluyorum ama olsun di mi. Sürekli sohbet etmek istiyor. Hayır sohbet o kadar dağınık ki dinlerken bir süre sonra zihinsel körlük, parmaklarda uyuşma, bel ve boyun bölgesinde kasılma, konuşmada tutukluk (hebe heb hebebe gibi), sağ elle sol kulağı tutup dil çıkarma ya da sol bacağı enseye atıp kuş sesi çıkarma gibi ortopedik, patolojik, psikolojik travmalar oluşabiliyor..
- Anneeee gölgem ne dedi bana?
- Ne dedi?
- Seni yerim göbüşüme indiririm dedi.
- Eeee
- Sıkılırım ben orda indirmesin.
- Söyle indirmesin o zaman.
- O zaman şemsiyeler açılıp kediler miyavlarken sütlü saatler çalıyor ama!?
- Anlıyorum..
- Sonra bi zıpladım, yumurtaları kırdım kırdım, suluboya takla atınca bodruma gitmiştik yaa?!!
- ...
- Burnumu çekince çıkmadı sonra balon patladı da kaşıkla dondurma yedik yaa?!!
- Heb..
- Öksürük dedi ki süpriz yumurta ye dedi kollarım uzadı camları tuttum fırlattım bende yaa!?!?
- Hebebe..
Gibi..
Yazarken bile kasılma geliyo..
Sabırlı, oyalayıcı, şefkatli o mükemmel annelerden olamadığım için bir müddet sonra yeteeeaaaaarrrrr! diye bağırmaya başlıyorum. Ektiğim bu çığlık tohumlarının meyvelerini yeni yeni almaya başladım. Ufak bir tartışmamızda bana kızdı ve "ördeeeek!" diye bağırdı. Epey içerledim! Yatak odasının lambalarına kızıyordu geçende. "Lambalar kapanın, çok kızarım bak size, kapanın dedim, sözümü dinleyin lambalar" diye basbas bağırıyor. Eserine bak dedim zoi, bu çığlıkların bumerang gibi dönüp sana geleceğini biliyordun değil mi. Bu gün lambaya, yarın sana çemkirecek. Üzüldüm sonra kendime. Gelecekte yaşayacaklarım için değil, bu duruma gelene kadar yaşadığım sıkıntılar için. Nasıl patlamalar yaşadım ki aha da eserim böyle oldu. Ya ne olacağıdı. Daha bunun erken ergenlik, ergenlik, bitmeyen ergenlik ve ABV ergenlik dönemleri var. Aman ne olcak yiaaa internetteki bilgi kirliliğinde kendime uygun bir mutlu anne&mutlu çocuk danışmanı, etkinliği, yöntemi, sanatı bulurum elbet.
Sonuç olarak "dövme yaptırırsan seni evlatlıktan reddederim" diyen annemin cüzdanından para çalıp dövme yaptırmış, eve gelip kadının gözüne gözüne sokmuş insanım. Ergenlik böyle bişi. Külliyen gereksiz bi stres. Keşke o dönemde bebeleri uçak moduna alıp otuzlarına doğru tekrar online yapabilsek. Bu zihniyetle 300 yıl sonraya gidebilsem ben halledicem o işi ama. Zihniyetime yetebilen teknoloji yok anlıyo musun. O derece..
Hee dövmeden sonra annem beni reddetmedi tabi. Mutlu, mutlu yaşamaya devam ettik. Hatta aradan zaman geçti 'ay ben de dekolteme kelebek mi yaptırsam' diyordu menopoz ilacını içerken. Yok dedim anne sen yaptırma. Bunun öte tarafı var, bilmiyoz etmiyoz, bakarsın hakket dedikleri gibiyse, bi de torpil neyin oluyorsa beni aldırıverirsin yanına diye ikna ettim. Gtü sağlama aldım yani ehiehi. İşte bizim bebelerde bize ne alavereler ne dalavereler yapacakta yaşayıp görecez. Biloon sonunu kandil duasına çevirmeden hepimize ailemizle, evlatlarımızla sağlıklı, hayırlı ömürler dileyip vedalaşayım..
Eiyvallaaa..
mobil hareketler
Location:Ev
