Uykusuzluklarım

Kan kardeşliği popülerdi biz küçükken. İki gün aynı mahallede dolaştığın üç beş bebeyle hoop hadi kan kardeşi olak diyip iğneyi batırırdık parmağa. Ertesi gün elindeki çubuk krakerden bi tane vermezdi puşt. Hani kardeştik lan? Biraz daha büyüyüp sık görüştüğüm kızlarla toplanıp, hadi kan kardeşi olalım diye seans yapardık. İşte ölene kadar birbirimizi sevecez, harçlıkları paylaşacaz, ne bileyim çok yakın olacaz falan. Artık ne kadar amerikan filmi izlediysek. O yaşta da olmadı. İki gün sonra birinin erkek arkadaşı sana üç saniyeden fazla baktı diye "aa bu çarpık bacaklı bi daha bizle gezmesin" diye dışladılar. Güzellikte başa bela. Bi de bacaklar düzgün olaydı gör bakalım kimdi 95 kainat güzeli. Hey gidi hey. Neyse. Daha daha büyüdük, alkolünde etkisiyle hurraaa deldik parmakları, nooldu, şimdi sokakta görsek birbirimizi tanımayacak haldeyiz. Bir daha da kimse için parmağımı delmem kardiş. Olmuyor. Karı kısmısıyla fazla münasebete girilmiyor. Kıskancı, komplekslisi, yalakası, yalancısı ammann hepsi mi beni bulur. Evet sorun ben de demek ki. İğrenç bi insansam demek. Sörkılıma şöyle helal süt emmiş bi insan sokamadıysam. Var var şimdi okuyup inanıyolar, darılıyorlar bana. Yalan lan yalan olm hepinizi seviyom. Yahu şu biloo aslında ben yazmıyormuşum gibi bi okuyun artık yeter lan. Zaten babam bu ara netten çıkmıyor, bir de burayı bulup okursa gör o zaman filmi sen. Bir avustralya şarabı olan yarro yering diyorum..

Literatürüme yeni giren "efenim tüm bu gerilim dolunaydan" şeysi ile gerim gerim geriliyormuşuz. Sosyal medya kanlar içinde. Vurdulu kırdılı türk filmi adeta. Sen bana bunu niye dedin, sen ne demek istedin, bana mı diyon lan sen, kime diyorum lan ben gibi atışmalarla süpersonik olaylar yaşanıyor. Ben de nasibimi alıyorum tabi. Şindi bence bir kaç grup var hocam. Kurumsal kimliğinden dolayı etliye sütlüye dokun(a)mayanlar, valla ben ev hanımıyım her gün yemek yapıp bebe boku temizliyom aha bütün tivitlerime bakın hepsi sarımsak kokuyo diyenler, patrona iki telefon bağlayıp 'ay bugün çok yoruldum' diye ona buna saranlar, her boku bildiğini zannedip akıl vermeye çalışırken ayar yiyenler, ay geçen şuna gıcık olduydum dur iki laf sokayımda gazım çıksın diyenler, aklına geleni yazanlar, günlük tutanlar, sevenler, sövenler. Dolunay felam diyorlar da bu bildiğin karının çok olduğu ortamda yaşanacak gayet normal olaylar. İyi gün dostluğu hocam, en güzeli. Nerde yemek, parti, eğlence, kahkaha, keyifli sohbet orada olacan. Başım ağrıyo, gözüm ağrıyo diyene, hele ki borç para isteyene dızzztt offline. Birbirinden borç alıp, geri vermeyince "sen önce birikmiş borcunu öde çemçik ağzılı" diye tivit atan gördüm. Şaka lan şaka uydurdum bunu. Ama olur mu olur..

Annemlerin evinde en sevdiğim olay elektrikli battaniye. Olm bu yüz yılın buluşu lan. Yatmadan iki saat önce açıyorum en yüksek dereceye. Şömineye girmiş gibi oluyo. Soba diyeceğimi mi sandın pis fakir! Şömine tabii ki. Klas olay. Neyse dur şimdi. Annem de evde yaptığı tasarruflarla meşhur biliyorsun. Kadın benim bunu yüksek derecede yaktığımı farketmiş. Aman demediğini bırakmadı. Yatağı yakacakmışım daaa, hatta evi yakacakmışım daa, iki saat açık bırakılır mıymış daaa, düşükte on dakka yakıp, yatınca kapatacakmışım daaa. Ya yatak benim, keyif benim, parası neyse ödeyelim dedim ı ıhh. Şindi her akşam kontrol edip kapatıyor hatta fişten çıkartıyor aleti. Elektrikli battaniyeyi bile onun kontrolünde kullanıyoz. Hükümet gibi kadın yani. Çay demliyorum "kaç kaşık koydun, yine arttı bu dem?" Demini de mi yiyeceedin be kadın. Ne bileyim koyduk üç, dört kaşık. Dolapta kullanma tarihi geçmiş, çocukluğumdan kalma konserveler var. Hani öyle bir hal aldı ki ben de kıyıp atamıyorum. Dolabın bi parçası gibi, onlar orada olmazsa hüzünlenecekmişim gibi anlıyo musun. İşte bu annemin eşya atamama, 500m2 evi bir şeye çarpmadan yürüyemez hale getirme huyundan dolayı kendi evime bir şey alamıyorum. Boş ve minimal döşenmiş ev kalp ben. Afakanlar basıyo hocam imdat..

Nur topu gibi uyku problemim var. Sıcak banyo, ılık süt, duygusal bir kitap üçlüsü bile yardımcı olmuyor. Sabah ezanından sonra bir iki saat uyuyorum o kadar. Sanki trilyarlık holding ceo'suyum da eve hacize gelecekler diye bekliyorum. Hayat standardım düşüyor şekerim. Bu yüzden doktora gidilir mi? Naapcak ilaç verecek, ilacı içince mal gibi olacam, boş boş bakacam, ağzım yarı açık, kenarından tişörtüme salya akacak, adam benden iyice iğrenecek, nooldu tohtor beni iyileştirdi. Yok yok yetiyo bana bir iki saat uyku. Düzelir hem zamanla. Şimdiye kadar uyudukta nooldu? Aynştayn hiç uyumazmış. Zeki, dahi insan hastalığı. Sen öyle karpuz gibi yat uyu banane. Beynimin sağ, sol, orta, yan, paralel, kuzey, güney artık ne kadar yanı, yönü varsa çalışıyor. Yakında uçarım da lan ben. Hindistana mı gitsem. Hari krişna haari krişna hari hari. Yaşı tutmayan da bilmez şimdi bu ne dedi diye. En az yirmi yıllık şarkı tabi. Bütün bu eski şarkıları, hatıraları unutup, yaşımı küçülttürmek, bir niki minaj, bir castin bibır fanı olmak istiyorum ama kafam kaldırmıyor abidin. Şöyle alt fonda sakin sakin orhan baba çalsın "beni böyle sev, seveceksen tırı nım"..

İmla hatalarıyla ilgili yazacam diye oturdum, dört paragraf ne yazdım lan ben böyle. Düşününce imla hataları hakkında yazacak en son kişi benim de mi. Ağzıma iki tane yabıştırıp oturtursunuz diye vazgeçtim. Gerilmeyelim di mi durduk yere. HerkeZ eYlensin, herkeZ mutlu olsun yeter ki deYil mi? Iyhhh yazarken miğdem bulandı yeminle. Bazı kelimelere karşı irritasyon oluştu. Yazma güzel kardeşim, bilmiyorsan öğren tatlı kardeşim, benim de hatam varsa ara müdürü şikayet et aq! Ayhh banane beaa yeter sıkıldım ulan..

Bi uyuyaydım iyiydi..

mobil hareketler

Location:Özbek